Reclames met tafels gevuld met schalen, liefde en dierbaren om hen heen. Onbezorgdheid en onbevangenheid, vieren we Kerst bij jou, bij mij, samen of alleen? En wordt het kalkoen of haas, nieuwe ballen of niet? Verschillenden van ons hebben te dealen met groot en vaak intens verdriet.
Overleven
Net klimmend uit het dal van tranen, anderen met ongeloof over recent gemis. Weer anderen met gemis op de hielen. Je realiseert je ineens, hoe intens dit is. De feestdagen zijn voor velen, eerder dagen zonder feest. Dagen zonder ballen maar om te overleven, dagen die worden gevreesd.
Wat er is
Hoe vier je in hemelsnaam samen, je misschien wel laatste Kerst. Wat staat er dan op het menu? Geen gevulde kalkoen en volle schalen. Maar de tijd, het nu. Elkaar vasthouden, er met elkaar zijn, dankbaarheid en verdriet om aanstaand gemis. Afscheid nemen en vooral er zijn. Bij wat er nu nog is.
Gemis
En hoe vier je Kerst als je iemand moet missen en je de pijn en het verdriet zo voelt. Gezelligheid is dan ver te zoeken en opbeurende woorden vaak goed bedoeld. Maar je voelt je alles behalve vrolijk en blij. Brand een kaarsje en weet dat je jezelf niets hoeft te verplichten. Ook de feestdagen gaan voorbij.
Diepe wonden helen
Ik wens iedereen deze dagen een sprankje opmerkzaamheid, voor de fijne verhalen, voor herinneringen en voor elkaar. Voor subtiele signalen om te voelen dat je nog steeds met elkaar bent verbonden. Door mooie herinneringen die voortleven in de gedachten van de ander. Zo helen de diepe wonden.
En weet je het even niet, en denk je ‘What to do?!’
Memories bring back memories, bring back you…